maandag 18 april 2016

De tweede kans

We zijn er weer. Vorige week nog zette ik de tourkap tweedehands te koop, Ik had het gehad.
Ik was weer eens aan het experimenteren met hoe ik de kap bruikbaar kon maken. Ik had er voor deze gelegendheid een kleiner vizier op gezet. Niet de mooiste oplossing maar het kon dienen voor ondervinding. Tot ik de proef op de som wilde nemen. Ik zat klaar om te vertrekken, zet de kap erop, wil hem vastzetten en de velcros komen zo los van de kap. Ik kon die kap niet ver genoeg gooien, Heb ik maar niet gedaan, Netjes binnen gelegd en helm gepakt. De dag zelfs stond ie al te koop.

Afgelopen weekend hadden we met WOL een ligfiets- en velomobieltestdag te Gent. Daar heb ik de verschillende kappen even kunnen bekijken. Ik geleerd dat er mooie oplossingen zijn voor bepaalde problemen, maar dat je meestal bereid moet zijn dieper in je buidel te tasten...
Ik heb ook geleerd dat de één sneller zweet dan de andere (citaat van Ymte)
Hans V. (blog) heeft ook een kap van de zelfde producent, Hij had zo een beetje dezelfde ervaringen. De kap zelf is aan de slappe kant, De coating barst overal omdat er te weinig vezelmat gebruikt is voor de kap. Hierdoor is het slappe kost. Hans heeft em een beeteje sterker gemaakt.

Van mijn laatste herstelling had ik nog een paar stukje carbon over...

Tijdens de testdag was ik alweer weg aan het dromen naar mijn volgende tourkap interventie... 's avonds heb ik em van het net gehaald en gelijk enkele aanpassingen gedaan. De kap met velcro zo gespannen dat hij juist op de stroomlijn past, Beetje verder opgespannen. 2 stroken carbon aan de binnenkant erop gezet en 1 strook in de binnenkant van de cockpit. en toen was de mat op :-)
De dag nadien, bleek uit het resultaat dat ik beter nog iets meer voorspanning gegeven had. Als ik de kap op de Q zet, sluit hij niet erg goed aan, maar toch genoeg om niet af te steken. Het beetje lucht dat er evenentueel gehapt kan worden is welkom .

Het grote vizier heb ik terug gezet, en het handvatje dat ik eerder erop zette heb ik eruit gezwierd, In de plaats daarvan heb ik een gat van ongeveer 20mm geboord op die plaats (Ik zag deze oplossing op een sinnerkap) Werkt veel beter dan mijn oplossing, Je komt niet met je vuile of zweterige vingers aan de binnenkant van het vizier en je kan elke kant op. Tegelijk trek je een beetje lucht binnen. Ik denk eraan het gat ovaal te maken. om iets meer lucht binnen te halen. en bij vervuilt vizier iets beter op de weg te kunnen kijken.

De losgekomen velcro's, Teon ik de kap net had, waren er al twee losgekomen, deze had ik vervangen door nieuwe velcro. Omdat deze ook al de neiging heeft los te komen, heb ik deze die ik laatst los trok er gewoon terug opgezet met TEC7. Lijm op lijm doet soms wonderen; de velcro komt er nooit meer af.

Vandaag heb ik mijn aanpassingen getest. De kap sluit inderdaad niet erg nauw aan, hij staat een paar mm's open aan de zijkanten en aan de voorkant, Maar hij is lang niet meer zo slap als voorheen. Het vizier kan ik netjes bewegen met het gaatje, veel makkelijker dan voorheen. Ik zou het vizier enkel iets vaster moeten zetten, als ik het open zet, zakt het alnaargelang de staat van de weg. Voor het eerst ben ik voorzichtig positief. Ik heb behoorlijk wat afgezweet, mar met een hoofddoek, zweetband... kan je zoiets wel tegengaan. Ik had geen condens tegen het vizier, ook niet bij stilstaan (wsk dankzij hogere buitentemperaturen) Ik had ook niet het gevoel van oververhitting,

En wat meer is, waar ik vorige week nog netjes 37 reed, reed ik vandaag met de zelfde moeite 40-42kph. De de racekap is echte wel sneller. Maar ook wel veel warmer. Ik ga de cap nu wel nog af en toe eens meenemen, maar lang niet altijd.