Vlagje op Quest

Ziezo, voorlopig hebben we een vlagje dat nog eens goed zichtbaar blijkt te zijn ook.
Mijn vrouw stikte het vlagje uit een fluohesje,
De mast is een dunwandige alubuis ongeveer 0.5mm dikte en 40cm lang.
Masthouder is een standaard spiegelbeugel van velomobiel.nl om verlichting te monteren.
Lampjes zijn opbouw.

Er is nog een lamp onderweg die de beide lampjes zou moeten vervangen en mogelijk een extra aandachtstrekker zou kunnen zijn. Hierover echter meer als hij er op staat en doet wat ik ervan had verwacht. Pakje zou vandaag geleverd worden ware het niet dat we niet thuis waren :-).

De masthouder heb ik op de quest bevestigd via één van de boutjes die ik al had voorzien voor het afsluiten van mijn smurfenmutskofferdeksel.

Voorlopig durft hij soms nog iet of wat verdraaien bij in- of uitstappen, ik ga nog velcro plaatsen op de masthouder en het kofferdeksel om dat verdraaien te verminderen.

Mogelijk word de vlag nog verplaatst wanneer ik met kap wil rijden, maar voorlopig blijf hij daar staan, zodat ik geen extra draadrevet (hoe heet dat in het Nederlands) Blindklinkmoer (dankje google) moet bijplaatsen.

Als ik de blog van Capojan daarnet even bekeek bleek Jan afgelopen weekend onderstaande foto te hebben gemaakt, Hieruit leid ik af dat het vlagje wel zijn dienst bewijst. Volgens Jan zie je ook de achterlichtjes heel duidelijk. Op foto is zoiets natuurlijk een pak moeilijker vast te leggen.

Banden en sinner-tourkap

Ff update van banden

De Big Apple 50-559 heeft afgedaan op de Q, versleten is hij niet, je ziet nauwelijke dat er mee gereden is. Maar ik heb hem vervangen door een allmotion 55-559 en die rijd echt wel sneller en leuker.

Wat een contrast met het verleden zeg. Ik ben een 'hoge-druk-rijder', In alle ligfietsen die ik had/heb, zelfs mijn mtb rij ik op max druk. Deze zomer had ik tot 8 bar in mijn banden zitten in de Q

Nu met de schredda's max 5 bar en de allmotion max 4 bar lijkt dit een hele aanpassing. Ik moet zeggen dat ik het heel leuk rijden vind, te meer omdat het sneller vooruit lijkt te gaan. Ik ben geen laagvlieger, als ik ga toeren hou ik meestal 30-35 aan, das snel genoeg. Als ik over hogere gemiddelden spreek tijdens een tocht, heeft dit meestal te maken met het bukkergehalte op mijn route en hoe hard zij hun best doen met te bespelen.

Haha


Sinner-tourkap

Ik heb een tweedehands sinnerkap gereserveerd. Eind deze maand mag ik erom. Ik denk wel dat het beloofde verschil er zal zijn (met de EM velomobielkap). Nu ja, ze kosten dan ook bijna 2 keer zoveel ook.
Als hij goed bevonden word, gaat de andere kap tegen een prikje in de verkoop. Valt hij tegen, dan gaat de minst praktische in de verkoop.


Vlagje

Ik wil een vlagje op mijn Q, Niet omdat ik geloof dat ze me echt beter gaan zien. Maar onder andere om te denken dat ze me beter gaan zien, te experimenteren met vlagjes en lampjes, en om van het vlaggengezaag van mensen af te zijn :-)
Ik heb een paar ideëen in mijn hoofd maar nog geen enkele is reeds uitgewerkt, Ik post mogelijk wel één van mijn probeersels.

(winter-)banden

Banden... Altijd een leuk onderwerp.

Vorige winter heb ik de kojaks die er standaard op lagen vervangen door achteraan een big apple van 50mm en vooraan een setje schredda's 40-406 van schwalbe.

Ik vind dit een erg leuke bandencombinatie die voor mij wel snel loopt voor die tijd van het jaar.
Deze zomer is de big apple blijven zitten omdat ik niet graag lekrij en de voorbanden heb ik eerste vervangen door de kojaks van vorige zomer. Maar toen die erdoor zaten, heb ik een tijdje met primo black comet gereden. Vintage, volgens sommigen. Op de roeifiets is het echter nog een populaire band.

Op mijn high baron reed ik swinters met marathon plus 28-622 en in de zomer met durano plus
28-406. Toen ik hoorde dat durano plus ook in 28-406 bestond moest ik het proberen en dat heb ik dan ook gedaan op de Quest. Ik vind het een goeie band, er is enkel een probleempje met de binnenband, die is nl ook 28-406 en blijkt net te groot te zijn voor de durano+. Hierdoor reed ik verschillende keren lek net daar waar de biba dubbel lag. Maar goed, Ik vind het een goeie band...

Nu begint het af te koelen en deze week reed ik nog in een stuk glas. Dus moest ik die thuis nog herstellen en terug monteren. Dus maar gelijk de schredda's erop.

En nou komt het. Ik ga meestal voluit met de Q en gisteren deed ik dat ook daar waar ik vrij spel heb, ga ik voluit, daar waar het nodig is, vertraag ik of stop ik. Mijn gemiddelde op 85 km lag 4kph hoger dan met de durano+ banden. slik. Hoe kan da nu?

Een nieuwe helm

Als ik zonder racecap rij in de Quest, draag ik altijd een helm. Gewoon een persoonlijke keuze waar ik me goed bij voel. Als het te warm is, steek ik er een buff onder om het zweet op te vangen. Als het extreem warm is en ik persee met de quest wil buitenkomen, zondig ik even en gaat de helm gewoon mee in de quest :-). Voor te warme dagen heb ik de oplossing gevonden... een thys 209.

Terug naar de helm. Ik droeg tot nog toe altijd een nutcase zoals je hiernaast kan zien. Dat is een erg leuke helm die opvalt en die makkelijk zit, in de winter kan er makkelijk een buff of een muts onder, Hij kan het allemaal hebben. Maar ik ben een echte zweter in of op de fiets. de combi, helm en fietsbril, is niet makkelijk als je veel zweet, dan loopt het vocht in je ogen, rond je ogen, van je neus, in de mond... Dus daar moest ik iets zien op te vinden. De race-tourcap was ook een onderdeel van de zoektocht naar verandering. Dat is een beetje tegengevallen zoals jullie hier eerder al konden lezen. 

Hans heeft een helm met vizier van Casco. Ik dacht echter dat het kask was. Dus googlen en vinden en redelijk duur uitvallen, tijdens de solden heb ik er dan uiteindelijk ene gekocht bij Van Eyck met 10% korting. en de korting gebruikt om een donker vizier bij te bestellen. Eindafrekening was toen 230 euro. Dus goeikoper dan een toerkap en voorlopig ook beter. 

Het was ook een warme periode waarin ik hem begon dus kon ik direct een buff erbij steken met mijn gezweet maar hij is meer dan goed bevonden zowel bij warm als bij fris weer, wij regen of droog weer, het is wat ik nodig had. Ik draag em intussen op elke ligfiets, op de roets valt hij reuze goed mee. Een echte aanrader. 

De tweede kans

We zijn er weer. Vorige week nog zette ik de tourkap tweedehands te koop, Ik had het gehad.
Ik was weer eens aan het experimenteren met hoe ik de kap bruikbaar kon maken. Ik had er voor deze gelegendheid een kleiner vizier op gezet. Niet de mooiste oplossing maar het kon dienen voor ondervinding. Tot ik de proef op de som wilde nemen. Ik zat klaar om te vertrekken, zet de kap erop, wil hem vastzetten en de velcros komen zo los van de kap. Ik kon die kap niet ver genoeg gooien, Heb ik maar niet gedaan, Netjes binnen gelegd en helm gepakt. De dag zelfs stond ie al te koop.

Afgelopen weekend hadden we met WOL een ligfiets- en velomobieltestdag te Gent. Daar heb ik de verschillende kappen even kunnen bekijken. Ik geleerd dat er mooie oplossingen zijn voor bepaalde problemen, maar dat je meestal bereid moet zijn dieper in je buidel te tasten...
Ik heb ook geleerd dat de één sneller zweet dan de andere (citaat van Ymte)
Hans V. (blog) heeft ook een kap van de zelfde producent, Hij had zo een beetje dezelfde ervaringen. De kap zelf is aan de slappe kant, De coating barst overal omdat er te weinig vezelmat gebruikt is voor de kap. Hierdoor is het slappe kost. Hans heeft em een beeteje sterker gemaakt.

Van mijn laatste herstelling had ik nog een paar stukje carbon over...

Tijdens de testdag was ik alweer weg aan het dromen naar mijn volgende tourkap interventie... 's avonds heb ik em van het net gehaald en gelijk enkele aanpassingen gedaan. De kap met velcro zo gespannen dat hij juist op de stroomlijn past, Beetje verder opgespannen. 2 stroken carbon aan de binnenkant erop gezet en 1 strook in de binnenkant van de cockpit. en toen was de mat op :-)
De dag nadien, bleek uit het resultaat dat ik beter nog iets meer voorspanning gegeven had. Als ik de kap op de Q zet, sluit hij niet erg goed aan, maar toch genoeg om niet af te steken. Het beetje lucht dat er evenentueel gehapt kan worden is welkom .

Het grote vizier heb ik terug gezet, en het handvatje dat ik eerder erop zette heb ik eruit gezwierd, In de plaats daarvan heb ik een gat van ongeveer 20mm geboord op die plaats (Ik zag deze oplossing op een sinnerkap) Werkt veel beter dan mijn oplossing, Je komt niet met je vuile of zweterige vingers aan de binnenkant van het vizier en je kan elke kant op. Tegelijk trek je een beetje lucht binnen. Ik denk eraan het gat ovaal te maken. om iets meer lucht binnen te halen. en bij vervuilt vizier iets beter op de weg te kunnen kijken.

De losgekomen velcro's, Teon ik de kap net had, waren er al twee losgekomen, deze had ik vervangen door nieuwe velcro. Omdat deze ook al de neiging heeft los te komen, heb ik deze die ik laatst los trok er gewoon terug opgezet met TEC7. Lijm op lijm doet soms wonderen; de velcro komt er nooit meer af.

Vandaag heb ik mijn aanpassingen getest. De kap sluit inderdaad niet erg nauw aan, hij staat een paar mm's open aan de zijkanten en aan de voorkant, Maar hij is lang niet meer zo slap als voorheen. Het vizier kan ik netjes bewegen met het gaatje, veel makkelijker dan voorheen. Ik zou het vizier enkel iets vaster moeten zetten, als ik het open zet, zakt het alnaargelang de staat van de weg. Voor het eerst ben ik voorzichtig positief. Ik heb behoorlijk wat afgezweet, mar met een hoofddoek, zweetband... kan je zoiets wel tegengaan. Ik had geen condens tegen het vizier, ook niet bij stilstaan (wsk dankzij hogere buitentemperaturen) Ik had ook niet het gevoel van oververhitting,

En wat meer is, waar ik vorige week nog netjes 37 reed, reed ik vandaag met de zelfde moeite 40-42kph. De de racekap is echte wel sneller. Maar ook wel veel warmer. Ik ga de cap nu wel nog af en toe eens meenemen, maar lang niet altijd.

           

         

dieet

dieet is is één ding, het volgen een ander en volhouden weer iets anders.

Ik hou me er redelijk goed aan maar 's avonds laat ik me wel eens gaan. Iemand een suggestie om niet in de snoepkas te duiken als de zin er is om te snoepen.

DOOM DAY 2

 Nee hoor, ik heb Q629 niet gecrashed, of toch niet helemaal.
Ik was bijna thuis van een avondlijk fietstochtje wanneer is in de Aalsterse binnenstad in een smal straatje met veel te smal fietspad (dat btw op een iets hoger niveau loopt), gewoon op de auto weg rij.

Als er een tegenligger komt aangevlogen heb ik de menselijke reactie van te willen uitwijken. Het borduurtje van het fietspad op en ... ik was gelanceerd... Op mijn zijkant om tien meter verder op het fietspad tot stilstand te komen. Zo schuren op de straat is niet zo goed voor het carbon en de lak van de quest, Gevolg. een gaatje van ongeveer 2 bij 2 cm en een paar scheuren in de kast. Hier en daar een beetje lak afgesprongen.

Wanneer ik uit de Q klauter is de vogel gaan vliegen en de enige getuige is een dronkelap die iets hoorde in het drankgelag en even buiten komt schuiven. Ik zeg dat er niets aan de hand is waarna hij wegwaggelt. Ik ga hier geen claim indienen tegen onbekenden aangezien ik niet op het fietspad reed. en er geen echte getuigen zijn.

Ik hoor jullie al denken... is hij nog niet geleerd. Jaja, jullie hebben gelijk maar je hoeft het er niet in te wrijven. We gaan die handel gewoon herstellen.

 Gelukkig had ik tijdens de vorige werken de scheurtjes gezien in één van mijn voetgaten. Ik had dus reeds een carbon herstelkit besteld bij Velomobiel.nl.
Thuisgekomen heb ik toch maar (met enige tegenzin) mijn vrouw op de hoogte gebracht van mijn avontuur. Om vervolgens de kelder in te duiken. De Quest op de heftafel, alles eruit en de schade opnemen. De schadeplekken goed opschuren. En Herstellen maar he. Het gat thv de wielkast heb ik aan de binnenkant met 4 lagen carbon hersteld. In de wielkast heb ik voor de zekerheid ook 3 laagjes aangebracht op de schadeplek. Heb nog even een hulplijn van fietser ingeschakeld, want in mijn roes was ik geneigd ook een laagje aan de andere kant van het gat te leggen. Gelukkig heb ik dat niet gedaan. Wel heb ik terwijl ik met epoxy in de weer was, ook dat voetgat hersteld met een paar lapjes.

Alles 24u laten drogen zodat ik er zeker van kan zijn dat alles netjes is uitgehard. Bij VM.nl heb ik me geïnformeerd wat ze gebruiken om te plamuren. Pot polysterplamuur en finisher gekocht en eenmaal thuis direct de handen uit de mouwen.

Polyesterplamuur. Draag handschoenen, stofmasker en zorg voor enkele vodden. Het is een vuil goedjes dat over aankleefd en niet makkerlijk uit te smeren is op kleine vlakken. Ook met je direct na uitsmeren je materiaal proper maken, wil je niet telkens nieuwe moeten kopen.
Maar goed. Het is een vuil werkje maar vult met goed. Na uitharding is het ook makkelijk weg te schuren. De finsiher werkt iets makkelijker maar ook hier moet je je beschermen.

Met de finisher heb ik ook een deel van de lakschoeven gevuld. Mijn Q ziet er niet meer zo netjes uit als voorheen maar hij is toch gemaakt en ik kan weer fietsen. Ik ga enkel nog wat herstelverf kopen om de schade een beetje te maskeren. Bij velomobiel spreken ze over 2 componenten verf, maar is dat echt nodig als het tijdelijk is?

En dan eens beginnen denken om hem volledig te laten herlakken. en een idee uitwerken over bestickering... misschien toch maar een sponsor zoeken zeker.

coming up

ligfiets opsturen

Mijn baron Xlow staat al eventjes te koop. Laatst was er iemand uit Oostenrijk die interesse toonde, wilde vooruit betalen, verzending inbegrepen.

Niet dat ik daarvoor zit te springen, maar als het vooruit betaald wordt, lijkt het me dat er weinig verkeerd kan lopen, toch?

Een geïnformeerd bij DHL hoeveel dat moet kosten om te versturen... 806 euro... Om achterover te vallen, das bijna zoveel als ik voor de fiets vroeg aan die meneer. Voor die prijs kan hij em zelf komen halen.

spaak vervangen

Vandaag was ik iets vroeger thuis dan anders en had ik even de tijd mijn gedachten te zetten op die spaak.

Bij velomobiel.nl halen ze de wielen niet uit voor een spaak of om de wielen te richten, Sommigen raadden me aan dat wél te doen.

Dus de Q op de pijnbank leggen, band en velglint eraf en kijken wat mogelijk is. De spaak heb ik inderdaad kunnen vervangen met het wiel erop. Ook de spaken aantrekken en het wiel richten ging best wel. Het viel me op dat er toch een redelijk aantal echt losse spaken zaten in het wiel. Alle spaken op gevoel even vast zetten en dan vervolgens alle spakken 1/8toer bijgeven. Wiel laten draaien met vinger net niet tegen de velg en die paar slagjes eruit gehaald.

Wat ben ik blij dat ik niet begonnen ben met de wielen te demonteren, want bij de Q is dat echt een huzarenstukje.


Terwijl mijn kameraad daar zo op pijnbank lag, stelde ik vast dat er een paar beschadigingen zitten in het carbon thv de voetgaten. Even telefoontje naar velomobiel gedaan om bij een lopende bestelling ook een herstelsetje te steken voor carbon. Een dezer moet ik ook eens langs bij Fieters voor enkele repen kevlar om de cruciale plaatsen bij die voetgaten extra stevig te maken.

Dat is het tot dusver. of niet.. Van de gelegenheid gebruik gemaakt om de modder van de onderkant te schrobben en de wielkasten leeg te maken.

een blogspot issue

Ik erger me omdat ik de oplossing niet zie

Op sommige blogs kan ik me niet abonneren, nergens vind ik de 'volgen' knop.
De blog van P Yik is er zo eentje


Verder vind ik op sommige blogs de recente berichten terug van de blogs die zij volgen, Ik vind echter niet terug hoe ik dat er bij mij op krijg.


zo zien we maar er is leven op de fiets... maar ook naast de fiets :-)

aankomede onderwerpen

Aangezien ik tijdens mijn laatste tocht een spaak brak, zal die moeten worden vervangen. Ook dien ik de rest van de spaken extra aan te spannen want ze kraken wat in de bochten.  De wielen kan je niet zomaar demonteren zonder de veerpoten los te halen. Daarom even een mailtje gedaan naar velomobiel.

Zij halen de wielen enkel los om te werken aan de remmen of de veerpoten. Dus zal het spaakvervangen een leuk projectje worden met het wiel in de fiets en Q op zijn kant op de heftafel. Dat zal weer leuke foto's opleveren.

Ik ben wel benieuwd naar jullie reacties over hoe jullie aan de spaken van de voorwielen bij de Q werken.


Ook speel ik met het idee om een camelbag-vak te maken in de Q, Hiervoor sturen ze me een stukje stroomlijn op dat ze uit een perto gehaald hebben. meer hierover als ik er eenmaal mee klaar ben.
Zo een camelbagvak heb ik nodig omdat ik door mijn beperkte ruimte in de Q hinder ondervind om mijn drinkbus te pakken te krijgen. Vooral omdat ik veel last heb van tennis-ellebogen.

Hoe pakken jullie dit probleem aan?

Van Dender naar Schelde

Het begon enkele jaren geleden... Het idee om vanaf de Dender die bij ons door het dorp stroomt naar de Schelde te fietsen om dan weer bij de Dender uit te komen. Ik had via knooppuntjes en routeyou de route al eens uitgetekend... 

Je ziet de route hier Helaas belandde het idee in de schuif of er enige tijd te blijven zitten. 

Maandag van deze weet had ik het idee me goed te voelen. Ik had vroeg gedaan op het werk en dacht, misschien kan ik straks een rondje gaan rijden met de quest. Die begint wat te verstoffen. En dan kan ik gelijk eens zien wat de schouderblokjes geven. Vorige lange tocht (velomobieltocht WOL van 8 november) was me nl zuur opgebroken thv mijn schouders. 

Door mijn breedte was ik altijd al van mening dat de schouderblokjes in de weg zouden zitten en dat ik te geforceerd in de Q zou zitten. Na de velomobieltocht van 8 nov (met forens erbij 150km) liep ik nog enkele weken met geschaafde schouders rond.  Vandaar het idee toch maar eens te proberen met blokjes. Achteraf is dat een goed beslissing gebleken. Maandag reed ik 60 km. Het ging als vanzelf. Van de schouders geen last, dus de blokjes blijven. Met de vorm die ik had en de kans vrijdag de kans te hebben op verlof (ging van mijn huidige opdracht af) begon ik te dromen om de lange tocht (220km) uit de schuif te halen en te rijden...

Nog even over de schouderblokjes... Mogelijk ben ik een beetje afgevallen waardoor ik er ook beter tussenpas. Ik ben nl op 'modifast' shake-dieet. Onder lichte dwang van mijn dokter. Met mijn 135kg kwam ik nogal in slechte cijfers op vlak van BMI. Hetgeen volgens hem ferm in het nadeel werkt van mijn slaapapneu.  Intussen ben ik vier weken bezig en 15kg lichter. Je voelt het wel dat je minder last moet meezeulen. Ik moest denken aan Kurt VDVeire toen hij zijn hulpaandrijving met Batterijen uit zijn Q haalde en plots zoveel sneller reed...

 Mijn Werkplanning bracht klaarheid, Vrijdag kon ik niets doen bij mijn klant. Deze had liever dat ik volgende woensdag nog eens langskwam. Daar zei ik geen neen tegen. Donderdagavond gelijk de route nog eens nagezien, in de GPS gepropt, de lampjes in de laders voor geval ik in het donker zou moeten gaan rijden. en toch redelijk vroeg gaan slapen... Een uitgerust lichaam heb je wel nodig voor 

voor zo een uitdaging. Het is trouwens geen zomer... nog frisjes en 

zo, dus moeten we daar rekening mee houden. 

Vrijdag verlof dag. Iets langer blijven liggen zodat de dochter ook is uitgeslapen, tijdens het ontbijt mijn lunchpakket al gemaakt. Groentjes (hoort bij het dieet) en toch enkele repen voor het geval dat.. 2 zakjes shakes voor de middag en de vooravond, sportdrank en een fles water en mijn rantsoen was klaar. Ik kon er tegenaan. Eerst de dochter naar school tegen schooltijd. Als ik verlof heb, moet ze niet in de opvang, ook al heb ik plannen. 

Eenmaal terug thuis de rest van de voorbereiding getroffen, lampjes uit de laders, pomp en regenjakje in de fiets... Even speelde ik met de gedachte de tourkap mee te nemen. Er was geen regen voorspeld, dus wagen we het erop. De ganse dag heb ik open gereden en ik heb ervan genoten. De tourkap gaat dus op het schap voor als ik eens een wedstrijd of een regenritje ga rijden. 

We konden vertrekken. Ik neem mezelf voor een versnelling te zoeken waarbij ik niet onder de 25kph ga, tenzij echt nodig, en niet over de 30kph, tenzij bij afdalingen... Een keuze die zijn vruchten heeft afgeworpen, want ik reed gans de dag tussen 23 en 30km/h zonder het gevoel te krijgen mezelf af te peigeren. Daarnaast hield ik me eraan zoveel mogelijk toeren te draaien ipv traag en hard te trappen.  

De eerste 30 km waren voor mij geen onbekend terrein, ik fietste wel al meer naar Geraardsbergen. Een vloeken onderweg op het stuk asfalt dat ze door aardeweg hebben verwisseld. Het is nu eerder een moddelpoel. Maar we komen er wel door. In Zandbergen merk ik dat het jaagpad glad is. Ik voel me op de drie wielen slippen... oppassen dus. Voorbij G'Bergen naar Ath is onbekender, ik fietste dat stok één keer in het verleden, maar das al lang geleden, dus vanaf nu tot Oudenaarde zit ik op 

 onbekend terrein. 

Het gaat goed, hier en daar is het onduidelijk aan welke kant  van de rivier ik moet rijden. Enkele wegenwerken, de één met de andere zonder actieve omleiding zorgen voor de nodige vertraging. Eén enkele keer moet ik zelfs een stukje terug . maar allemaal zonder veel erg kunnen we doorrijden tot in Blaton. Daar heb ik toch een half uurtje verloren gereden, In mijn route moest ik over de grote sluis oversteken. (foto hier rechtsonder) Zeer onpraktisch met een driewielen aangezien je met de trap naar boven moest en je fiets op een spoortje meeduwen (goed voor 2-wielers) Dan maar de andere brug proberen. Er naast loopt een mooie brug van de 'RAVEL' 

 Ik wil dan die brug maar over. Maar ik kan de toegangsweg niet vinden. Zelfs de uitleg die ik van buurtbewoners krijg, brengen me niet over die brug. Na een mooie lus met klimwerk en en al rond de brug te hebben gereden, kies ik de autoweg. Aan de overkant speel ik nog even met de gedacht de andere kant van die Ravel te zoeken, maar ik laat het idee varen. Genoeg tijd verloren. 

Oprukken naar Doornik dan maar. Dat ligt verderaf dan ik aanvankelijk dacht, en we zitten tegen de middag aan, best uitkijken naar een geschikte pauzeplaats. In Antoing passeer ik de restanten van een vergane nijverheid. Maar ook zie er er oud uitziende fabrieken die nog op volle toeren draaien. Ik kan zo genieten van die oude gebouwe die zonder omhulsen proberen vertellen waar ze mee bezig zijn. Keerzijde van deze industrie is meestal dat ze ons dierbare milieu wel ferm belasten. Daar hou ik wat minder van.  

Ik fiets nog even het dorp in op zoek naar een geschikte pleisterplaats. Helaas kan ik op schreden terugkeren om het jaagpad langs de schelde verder te kunnen afrijden naar Tournai. In Tournai strijk ik neer voor een Café die er aantrekkelijk uit ziet. Maar ik voel me niet welkom als ik wil binnengaan. Dus blijf ik buiten. neem mijn shake, eet wat witloof en wortelen, vul de drinkbus en wil verder fietsen. Helaas moet ik eerste de ketting vooraan er weer opleggen die tijdens manoevreren was afgelopen. 

In Doornik is het ook niet zo duidelijk aan welke kant ik het beste rij, overal kinderkopjes dus nergens ideaal, ik probeer beide kanten om dan uiteindelijk voor rechts te kiezen (enkele bruggen verder) .
Vandaaruit is het genieten langs de schelde, Schijnbaar eindeloze jaagpaden naast een brede schelde. Het gaat goed vooruit, er zit zelfs een lichte rugwind die me dwingt om boven de 30 uit te stijden. Ook hier lijkt het erop dat ik soms beter aan de andere kant ga rijden. Omdat ik echter niet elke brug wil oversteken die ik tegenkom, fiets ik verder, ook al voelt het soms minder goed aan. Hier en daar kan je niet anders dan oversteken.

In Oudenaarde houd het jaagpad op vanwege werkzaamheden, geen omleiding en ik moet een gans eind terug als ik er door wil. Tenzij... dan maar het modderwegje naar het centrum langs het wielermuseum van de Ronde van Vlaanderen. Binnendoor terug naar de schelde. Het is 15u en duidelijk dat ik de afspraak met Ronny voor een fietstochtje naar Schellebelle, wat toch op mijn route ligt, niet ga halen. We kunnen echter wel goed doorrijden, er zijn enkele bukkers die me op snelheid houden. Tot het noodlot toeslaat. Kling klang, kling klang.. er is iets loos. Een spaak gebroken in mijn linkerwiel. De rest van de rit kraken de wiel in de bochten. Die moeten we volgende week maar eens van dichtbij gaan bekijken. Hopelijk laken we zonder meer thuis. 

Ik moet een stukje het gezelschap van de schelde laten voor wat het is om door Gent (Merelbeke, Gentbrugge) te rijden om dan via Heusdenbrug terug naast mijn intussen vertrouwde water te komen. Het is 17u, Ronny en zijn maten zijn vast op de terugweg of misschien zelfs al thuis, Dus rij ik gewoon verder. Tot. Daar in de verte rijd een snelle fiets met fluogele kledij. Geen bukker maar wel rechtop Waarschijnlijk een elektrische fiets. Daar wil ik me wel achterscharen, wel even doorduwen want die houd 32kph aan. We kunnen er achterhangen tot net voor Berlare. Nog 30km in het Donker en we zijn thuis. 

Thuis voel ik wel wat stijf aan. De gewrichten hebben wat geleden onder de kou en de lange belasting, maar met rust en douche komt dat wel goed. Nog even een filmpje schieten van mijn achtervelichting. Het lampje dat op de tourkap stond heb ik via één van de korte buisjes die normaal bij de spiegels zitten voor extra lampen, op het bovenste boutje van het derailleurluikje vastgezet. En voldoet daar zeker aan de wensen. 

Moe maar voldaan, plof ik me thuis in de zetel, verslag schrijven we morgen wel 

Ook de route moeten een klein beetje worden bijgewerkt

Juist ja. Onderweg waren mijn ellebogen geïrriteerd door tegen de wand van de Q te wrijven. Door mijn bouw was het interessanter de steunen onderste boven te zetten. Maar dan moest ik denken aan 'Wim de roetsende' van op het forum. Die er armsteunen van maakt, Ik heb ze ook gedraaid en meer onder de bovenarmen gezet en het voelt véél beter aan. 

de eerste kilometers van 2016

Niet vandaag maar afgelopen vrijdag op de ligfietsnocturne in Overslag, een jaarlijks terugkomende nachtelijke ligfietsactiviteit, reed ik mijn eerste kilometers van dit jaar op de Hihg baron die ik voor die gelegenheid nog eens van onder het stof haalde. Ik rij er bijna niet meer mee vanwege mijn overwicht, ik ben maw iets te zwaar geworden voor deze fiets. De kans op beschadigingen is groter.

Ook met de Q reed ik vandaag mijn eerste 42km. Met de schredda's van voor. Ze voelen echter lekker aan, kleven goed aan de asfalt... kortom ik vind het prettig rijden. De draaicirkel moet wat inboeten, maar dat kan niet op tegen de rest. Vandaag reed ik bijna constant 30 kruis. Bewust niet snellen om te leren op hoger toerental te rijden. Ik ervaar door het hogere toerental minder pijn aan mijn voetzool, hopelijk heeft dit ook effect op de lange afstanden. Nu moet ik elke 40 km eens stoppen omdat ik het niet hou van de pijn in de voeten.

Gisteren deed ik een gekke vaststelling, iets wat ik van in het begin had moeten zien eigenlijk. Met het wisselen van de banden, heb ik de wieldoeken en klemmen verwijderd. Ik heb er geen boodschap aan, achterop blijven ze voorlopig wel zitten. Bij verwijderen blijk ik twee verschillende wieldoeken te hebben. 1 glanzend zwarte en 1 met soort van ruitjesmotief zwart die eigenlijk voor 26 inch geschikt is en dus veel te groot. swat, ze blijven eraf, ik heb ze toch niet nodig,

Rijden zonder tourkap vandaag vond ik ook best lekker moet ik zeggen, in het begin wat frisjes, maar op den duur let je daar ook niet meer op. Het word dus even afwegen wat we doen...

Schwalbe Schredda

Morgen heb ik waarschijnlijk enkele uurtjes vrij en daar maak ik wsk dankbaar gebruik van om de Q weer eens van onder het stof te halen. Net om die reden haalde ik vandaag de kojaks eraf om ze te vervangen door schredda's die hier al even liggen te wachten. Samen met de big apple van achterop zou dat lekker moeten zijn. De BA heeft me al veroverd, ik twijfel zelfs of volgende zomer de kojak nog terug komt, maar zover zijn we natuurlijk nog niet.

We zien wel.

Nog even terug naar de tourkap, Binnenkort ga ik eens binnen bij fietser om de cap te laten voorzien van een extra laag kevlar want nu is het een vod. Intussen probeer ik wel even de raad van Allewedertje om open te rijden en evt met gewone zwarte kap.

Ik las bij ons op het forum dat sommige velomobielrijders één of meerdere gaten boren in hun staart om luchtcirculatie toe te laten. Ik had er niet bij stil gestaan en dacht dat de opening achteraan de tourkap die met schuimrubberblokjes een opening van 30mm met de smurfenmuts creëert voldoende was om daarin te voorzien. Maar aangezien ik me te pletter zweet als ik het vizier niet volledig openzet, zal ik daar toch eens iets meer aandacht aan moeten besteden. Wel ga ik niet zomaar even gaan boren zonder voorkennis...